ਬਾਲੀਵੁੱਡ ਅਦਾਕਾਰ ਧਰਮਿੰਦਰ ਦੀ ਫਗਵਾੜਾ ਤੇ ਸਾਹਨੇਵਾਲ ਨਾਲ ਖ਼ਾਸ ਸਾਂਝ

ਇਸ ਸਾਧਾਰਨ ਕਸਬੇ ਦੇ ਵਸਨੀਕਾਂ ਧਰਮਿੰਦਰ ਨਾਲ ਦਿਲ ਤੋਂ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਹਨਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਧਰਮਿੰਦਰ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਿਆ। ਆਪਣੀ ਮੁੱਢਲੀ ਸਿੱਖਿਆ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਦਹਾਕਿਆਂ ਬਾਅਦ ਭਾਵੁਕ ਮੁਲਾਕਾਤਾਂ ਤੱਕ, ਧਰਮਿੰਦਰ ਦਾ ਫਗਵਾੜਾ ਨਾਲ ਸਬੰਧ ਬਹੁਤ ਡੂੰਘਾ ਸੀ, ਜੋ ਕਸਬੇ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਤਾਣੇ-ਬਾਣੇ ਵਿੱਚ ਬੁਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।

ਲੁਧਿਆਣਾ ਦੇ ਨੇੜੇ ਸਾਹਨੇਵਾਲ ਵਿੱਚ ਜਨਮੇ ਧਰਮਿੰਦਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਾਲ ਫਗਵਾੜਾ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਏ, ਜਿੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਮਾਸਟਰ ਕੇਵਲ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੌਧਰੀ ਆਰੀਆ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਗਣਿਤ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਅਧਿਐਨ ਦੇ ਇੱਕ ਸਤਿਕਾਰਤ ਅਧਿਆਪਕ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਨੌਜਵਾਨ ਧਰਮਿੰਦਰ ਨੇ 1950 ਵਿੱਚ ਆਰੀਆ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਮੈਟ੍ਰਿਕ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਮਾਤੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੱਡੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਅਤੇ ਨਿਮਰ ਸੁਭਾਅ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਸਾਦੇ, ਚੰਗੇ ਸੁਭਾਅ ਵਾਲੇ ਮੁੰਡੇ ਵਜੋਂ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਮਾਤੀ ਸੀਨੀਅਰ ਐਡਵੋਕੇਟ ਐਸ. ਐਨ. ਚੋਪੜਾ ਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਭਾਵੁਕ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿੱਚ ਯਾਦ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ, “ਉਹ ਇੱਕ ਆਮ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਅਤੇ ਨਿਮਰਤਾ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਚਮਕ ਸੀ।”

ਸਕੂਲ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਧਰਮਿੰਦਰ ਨੇ ਫਗਵਾੜਾ ਦੇ ਰਾਮਗੜ੍ਹੀਆ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਇੰਟਰਮੀਡੀਏਟ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਜਾਰੀ ਰੱਖੀ, 1952 ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਮੁੰਬਈ ਲਈ ਆਪਣਾ ਸਫ਼ਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ — ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਰਾਹ ਜਿਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਭਾਰਤੀ ਸਿਨੇਮਾ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਿਆਰੇ ਅਦਾਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਫਿਰ ਵੀ ਸਟਾਰਡਮ ਦੀ ਚਮਕ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਫਗਵਾੜਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ।

ਫਗਵਾੜਾ ਦੇ ਵਸਨੀਕ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਹਰ ਦੌਰੇ ਦੌਰਾਨ, ਧਰਮਿੰਦਰ ਆਪਣੇ ਜੱਦੀ ਕਸਬੇ ਲਈ ਸਮਾਂ ਕੱਢਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਚਚੇਰੇ ਭਰਾ ਹਕੀਮ ਸਤ ਪਾਲ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬਚਪਨ ਦੇ ਦੋਸਤਾਂ — ਐਡਵੋਕੇਟ ਸ਼ਿਵ ਚੋਪੜਾ, ਹਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਪਰਮਾਰ, ਸਮਾਜ ਸੇਵੀ ਕੁਲਦੀਪ ਸਰਦਾਨਾ, ਅਤੇ ਅਮਨ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮਨੋਹਰ ਲਾਲ ਕੌੜਾ, ਸਮੇਤ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਚੱਕਰ ਲਗਾਉਂਦੇ ਸਨ।

ਸਥਾਨਕ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਸਾਂਝੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਇੱਕ ਯਾਦਗਾਰੀ ਕਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਧਰਮਿੰਦਰ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਅਦਾਕਾਰੀ ਕਰੀਅਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਕੌਮੀ ਸੇਵਕ ਰਾਮ ਲੀਲਾ ਕਮੇਟੀ ਦੁਆਰਾ ਆਯੋਜਿਤ ਸਥਾਨਕ ਰਾਮ ਲੀਲਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 'ਸਿਕੰਦਰ' ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਲਈ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਦੌਰੇ ਦੌਰਾਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮਜ਼ਾਕ ਵਿੱਚ ਕੌੜਾ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ, “ਕੀ ਮੈਂ ਹੁਣ ਰਾਮ ਲੀਲਾ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਰੋਲ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ?” — ਇਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਸਵਾਲ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਹੰਝੂਆਂ ਵਿੱਚ ਮੁਸਕਰਾਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਸੁਪਰਸਟਾਰ ਅਜੇ ਵੀ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਕਸਬੇ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਦਿਲ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਘੁੰਮ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਧਰਮਿੰਦਰ 2006 ਵਿੱਚ ਪੁਰਾਣੇ ਪੈਰਾਡਾਈਜ਼ ਥੀਏਟਰ ਵਾਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ’ਤੇ ਬਣੇ ਗੁਰਬਚਨ ਸਿੰਘ ਪਰਮਾਰ ਕੰਪਲੈਕਸ ਦਾ ਉਦਘਾਟਨ ਕਰਨ ਲਈ ਕਸਬੇ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਨ ਆਏ ਸਨ। ਇਹ ਇਸੇ ਥੀਏਟਰ ਵਿੱਚ ਸੀ ਕਿ ਨੌਜਵਾਨ ਧਰਮਿੰਦਰ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਪਹਿਲੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਦੇਖੀਆਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਸਿਲਵਰ ਸਕ੍ਰੀਨ ਤੋਂ ਪਾਰ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਦੇਖੇ ਸਨ। ਦਹਾਕਿਆਂ ਬਾਅਦ ਉਸੇ ਜਗ੍ਹਾ 'ਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ ਕੇ, ਅਦਾਕਾਰ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਆਈਆਂ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ "ਫਗਵਾੜਾ ਜ਼ਿੰਦਾਬਾਦ!" ਦਾ ਨਾਅਰਾ ਲਾਇਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਸਥਾਨ ਲਈ ਆਪਣਾ ਅਮਿੱਟ ਪਿਆਰ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਾਲਣ ਪੋਸ਼ਣ ਕੀਤਾ ਸੀ।

ਆਰੀਆ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਦੇ ਗਲਿਆਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਧਰਮਿੰਦਰ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਇੱਕ ਅਧਿਆਪਕ ਵਜੋਂ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਅੱਜ ਵੀ ਮਾਣ ਨਾਲ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ। ਇਹ ਪੱਤਰਕਾਰ(ਅਸ਼ੌਕ ਕੌੜਾ) ਵੀ ਕੇਵਲ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੌਧਰੀ ਦੇ ਪਸੰਦੀਦਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ ਅਤੇ ਅੱਜ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਖ਼ਤ ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਨੂੰ ਡੂੰਘੀ ਹਮਦਰਦੀ ਨਾਲ ਸੰਤੁਲਿਤ ਕਰਨਾ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ 2006 ਦੇ ਦੌਰੇ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ: “ਮੈਂ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਇੱਕ ਕਿਸਾਨ ਪੁੱਤਰ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਅੱਜ ਮੈਂ ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ ਹਾਂ, ਉਹ ਇਸ ਧਰਤੀ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਦੇਣਦਾਰ ਹਾਂ।”

ਫਗਵਾੜਾ ਲਈ ਧਰਮਿੰਦਰ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਫਿਲਮੀ ਸਟਾਰ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਉਹ ਖਾਹਿਸ਼, ਨਿਮਰਤਾ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਲਈ ਪਿਆਰ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ।