ਹਮਾਰੇ ਦਿਲ ਕੇ ਆਈਨੇ ਮੇਂ ਹੈ ਤਸਵੀਰ ਨਾਨਕ ਕੀ
ਸ਼ਿਆਮ ਸੁੰਦਰ ਲਾਲ ਬਰਕ
ਹਮਾਰੇ ਦਿਲ ਕੇ ਆਈਨੇ ਮੇਂ ਹੈ ਤਸਵੀਰ ਨਾਨਕ ਕੀ
ਹਮਾਰੇ ਕਾਨ ਕੇ ਪਰਦੇ ਮੇਂ ਹੈ ਤਕਰੀਰ1 ਨਾਨਕ ਕੀ
ਤਰੀਕ-ਏ-ਰਾਸਤ2 ਸੇ ਹਟ ਕਰ ਵੋ ਹਰਗਿਜ਼ ਜਾ ਨਹੀਂ ਸਕਤਾ
ਪੜੀ ਹੈ ਪਾਂਵ ਮੇਂ ਜਿਸ ਸ਼ਖ਼ਸ ਕੇ ਜ਼ੰਜੀਰ ਨਾਨਕ ਕੀ
ਬਸਰ ਕੀ ਉਮਰ ਅਪਨੀ ਗੁਮਰਹੋਂ ਕੀ ਰਹਿਨੁਮਾਈ ਮੇਂ
ਯਹੀ ਥੀ ਰੋਜ਼-ਓ-ਸ਼ਬ3 ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਭੀ ਔਰ ਤਦਬੀਰ4 ਨਾਨਕ ਕੀ
ਮੁਸਖ਼ੱਰ5 ਕਰ ਲੀਆ ਹਰ ਸ਼ਖ਼ਸ ਕੋ ਪੰਦ-ਓ-ਨਸੀਹਤ6 ਸੇ
ਕੋਈ ਅਫ਼ਸੂੰ7 ਥਾ ਯਾ ਤਕਰੀਰ ਥੀ ਤਾਸੀਰ ਨਾਨਕ ਕੀ
ਕਲਾਮ-ਏ-ਪੰਦ8 ਮੇਂ ਉਸ ਕੇ ਅਸਰ ਥਾ ਆਬ-ਏ-ਹੈਵਾਂ9 ਕਾ
ਦਿਲ-ਏ-ਮੁਰਦਾ10 ਕੋ ਜ਼ਿੰਦਾ ਕਰਤੀ ਥੀ ਤਕਰੀਰ ਨਾਨਕ ਕੀ
ਪਸੰਦ-ਤਬਆ11 ਥੀ ਉਸ ਕੀ ਨਸੀਹਤ ਜੁਮਲਾ-ਆਲਮ12 ਕੋ
ਦਹਨ13 ਮੇਂ ਥੀ ਜ਼ਬਾਨ-ਏ-ਪਾਕ ਪਰ ਤਾਸੀਰ ਨਾਨਕ ਕੀ
ਝੁਕਾ ਦੇ ਆਸਤਾਂ14 ਪਰ ਉਸ ਕੇ ਤੂ ਭੀ ‘ਬਰਕ’ ਸਰ ਅਪਨਾ
ਹੈ ਦਰਵੇਸ਼ਾਨ-ਏ-ਕਾਮਿਲ ਮੇਂ ਬੜੀ ਤੌਕੀਰ15 ਨਾਨਕ ਕੀ
(1. ਬਾਣੀ; 2. ਸੱਚ ਦਾ ਮਾਰਗ; 3. ਦਿਨ ਅਤੇ ਰਾਤ; 4. ਉਪਾਅ; 5. ਅਧੀਨ; 6. ਸਲਾਹ ਅਤੇ ਨਸੀਹਤ; 7. ਜਾਦੂ, ਮਾਇਆ; 8. ਸਲਾਹ ਵਾਲੀ ਗੱਲ; 9. ਅੰਮ੍ਰਿਤ; 10. ਮੁਰਦਾ ਦਿਲ; 11. ਪੈਰਵੀ; 12. ਕੁਲ ਦੁਨੀਆ; 13. ਮੁੱਖ, ਮੂੰਹ; 14. ਦਹਿਲੀਜ਼; 15. ਮਾਣ-ਸਨਮਾਨ)
ਤਿਰੀ ਤਸਵੀਰ ਸੇ ਰਹਿਮਤ ਬਰਸਤੀ ਹੈ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ
ਤਿਰੀ ਤਸਵੀਰ ਸੇ ਰਹਿਮਤ ਬਰਸਤੀ ਹੈ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ
ਕਰੇ ਤਾਰੀਫ਼ ਤੇਰੀ ਕਿਸ ਕੀ ਹਸਤੀ ਹੈ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ
ਹਮੇਂ ਉਮੀਦ ਹੈ ਜਾਤੀ ਰਹੇਗੀ ਤੇਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸੇ
ਹਮਾਰੇ ਮੁਲਕ ਮੇਂ ਜੋ ਤੰਗ-ਦਸਤੀ1 ਹੈ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ
ਮਿਟਾਇਆ ਨਕਸ਼ ਤੂ ਨੇ ਦਹਿਰ2 ਸੇ ਬਾਤਿਲ3 ਪਰਸਤੀ ਕਾ
ਤਿਰੇ ਦਮ ਸੇ ਜ਼ੁਹੂਰ-ਏ-ਹੱਕ4 ਬਰਸਤੀ ਹੈ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ
ਮੁਖ਼ਾਲਿਫ਼5 ਕੋ ਤਿਰੇ ਕਿਊਂ ਕਰ ਬੁਲੰਦੀ-ਏ-ਮਰਾਤਬਿ6 ਹੋ
ਬਗ਼ਾਵਤ ਸੇ ਨਤੀਜਾ ਉਸ ਕਾ ਪਸਤੀ ਹੈ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ
ਖ਼ਰੀਦਾਰੀ ਨ ਹੋ ਕਿਊਂ ਕਰ ਤਿਰੇ ਬਾਜ਼ਾਰ-ਏ-ਤਲਕੀਂ7 ਮੇਂ
ਨਜਾਤ-ਓ-ਮਗ਼ਫ਼ਿਰਤ8 ਕੀ ਜਿਨਸ ਸਸਤੀ ਹੈ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ
ਬਨਾਏਗੀ ਮੁਰੀਦੋਂ ਕੋ ਤਿਰੇ ਬੇ-ਖ਼ੌਫ਼ ਮਹਸ਼ਰ9 ਮੇਂ
ਸ਼ਰਾਬ-ਏ-ਨਾਬ-ਏ-ਵਹਿਦਤ10 ਸੇ ਜੋ ਮਸਤੀ ਹੈ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ
ਹਿਸਾਬ-ਏ-ਰੋਜ਼-ਏ-ਮਹਸ਼ਰ11 ਸੇ ਨਹੀਂ ਕੁਛ ‘ਬਰਕ’ ਕੋ ਖ਼ਤਰਾ
ਜੋ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਇਸ ਕੇ ਦਿਲ ਮੇਂ ਬਸਤੀ ਹੈ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ
(1. ਗ਼ੁਰਬਤ, ਕੰਗਾਲੀ; 2. ਸੰਸਾਰ; 3. ਝੂਠ; 4. ਸੱਚ ਦੇ ਭੇਦ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ; 5. ਉਲਟ, ਵਿਰੋਧੀ; 6. ਉੱਚੇ ਦਰਜੇ; 7. ਸਿੱਖਿਆ; 8. ਮੁਕਤੀ, ਬਖ਼ਸ਼ਿਸ਼; 9. ਕਿਆਮਤ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਇਕੱਠੀ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਜਗ੍ਹਾ; 10. ਅਦਵੈਤ ਦਾ ਖ਼ਾਲਸ ਖ਼ੁਮਾਰ; 11. ਕਿਆਮਤ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿਚ ਹਿਸਾਬ ਵਾਲੇ ਦਿਨ)
ਨਾਨਕ
ਅਲਾਮਾ ਇਕਬਾਲ
ਕੌਮ ਨੇ ਪੈਗ਼ਾਮ-ਏ-ਗੌਤਮ ਕੀ ਜ਼ਰਾ ਪਰਵਾ ਨ ਕੀ
ਕਦਰ ਪਹਿਚਾਨੀ ਨ ਅਪਨੇ ਗੌਹਰ-ਏ-ਯਕ-ਦਾਨਾ ਕੀ
ਆਹ ਬਦ-ਕਿਸਮਤ ਰਹੇ ਆਵਾਜ਼-ਏ-ਹੱਕ1 ਸੇ ਬੇ-ਖ਼ਬਰ
ਗ਼ਾਫ਼ਿਲ ਅਪਨੇ ਫਲ ਕੀ ਸ਼ੀਰੀਨੀ2 ਸੇ ਹੋਤਾ ਹੈ ਸ਼ਜਰ
ਆਸ਼ਕਾਰ3 ਉਸ ਨੇ ਕੀਆ ਜੋ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਾ ਰਾਜ਼ ਥਾ
ਹਿੰਦ ਕੋ ਲੇਕਿਨ ਖ਼ਿਆਲੀ ਫ਼ਲਸਫ਼ੇ ਪਰ ਨਾਜ਼ ਥਾ
ਸ਼ਮਆ-ਏ-ਹੱਕ4 ਸੇ ਜੋ ਮੁਨੱਵੁਰ5 ਹੋ ਯੇ ਵੋ ਮਹਿਫ਼ਿਲ ਨ ਥੀ
ਬਾਰਿਸ਼-ਏ-ਰਹਿਮਤ ਹੂਈ ਲੇਕਿਨ ਜ਼ਮੀਂ ਕਾਬਿਲ ਨ ਥੀ
ਆਹ ਸ਼ੂਦਰ ਕੇ ਲੀਏ ਹਿੰਦੋਸਤਾਂ ਗ਼ਮ-ਖ਼ਾਨਾ ਹੈ
ਦਰਦ-ਏ-ਇਨਸਾਨੀ ਸੇ ਇਸ ਬਸਤੀ ਕਾ ਦਿਲ ਬੇਗਾਨਾ ਹੈ
ਬਰਹਮਨ6 ਸਰਸ਼ਾਰ ਹੈ ਅਬ ਤਕ ਮਯ-ਏ-ਪਿੰਦਾਰ7 ਮੇਂ
ਸ਼ਮ-ਏ-ਗੌਤਮ ਜਲ ਰਹੀ ਹੈ ਮਹਿਫ਼ਿਲ-ਏ-ਅਗ਼ਿਆਰ8 ਮੇਂ
ਬੁਤ-ਕਦਾ ਫਿਰ ਬਾਅਦ-ਏ-ਮੁੱਦਤ ਕੇ ਮਗਰ ਰੌਸ਼ਨ ਹੂਆ
ਨੂਰ-ਏ-ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ ਸੇ ਆਜ਼ਰ9 ਕਾ ਘਰ ਰੌਸ਼ਨ ਹੂਆ
ਫਿਰ ਉਠੀ ਆਖ਼ਿਰ ਸਦਾ10 ਤੌਹੀਦ11 ਕੀ ਪੰਜਾਬ ਸੇ
ਹਿੰਦ ਕੋ ਇਕ ਮਰਦ-ਏ-ਕਾਮਿਲ ਨੇ ਜਗਾਇਆ ਖ਼ਵਾਬ ਸੇ
(1. ਸੱਚ ਦੀ ਆਵਾਜ਼; 2. ਮਿਠਾਸ; 3. ਪ੍ਰਗਟ; 4. ਸੱਚ ਦਾ ਚਿਰਾਗ਼; 5. ਰੌਸ਼ਨ; 6. ਬ੍ਰਾਹਮਣ; 7. ਗ਼ਰੂਰ ਦਾ ਨਸ਼ਾ; 8. ਓਪਰਿਆਂ ਦੀ ਸਭਾ; 9. ਅੱਗ; 10. ਪੁਕਾਰ, ਆਵਾਜ਼; 11. ਅਦਵੈਤਵਾਦ;)
ਬਾਦਾ-ਏ-ਇਸ਼ਕ ਸੇ ਸਰਸ਼ਾਰ ਗੁਰੂ-ਨਾਨਕ ਥੇ
ਬਾਦਾ-ਏ-ਇਸ਼ਕ1 ਸੇ ਸਰਸ਼ਾਰ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਥੇ
ਆਬਿਦ-ਓ-ਜ਼ਾਹਿਦ-ਓ-ਦੀਂ ਦਾਰ2 ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਥੇ
ਰਹ-ਏ-ਤਾਰੀਕ-ਏ-ਜ਼ਲਾਲਤ3 ਮੇਂ ਪਏ4 ਖ਼ਲਕ-ਏ-ਖ਼ੁਦਾ
ਸ਼ਮਆ-ਸਾ ਮਜ਼ਹਰ-ਏ-ਅਨਵਾਰ5 ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਥੇ
ਹੱਕ-ਪਰਸਤੀ6 ਕੇ ਤਸਵੁਰ7 ਸੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਖ਼ੁਸ਼ ਥੇ
ਕੁਫ਼ਰ ਔਰ ਸ਼ਿਰਕ8 ਸੇ ਬੇਜ਼ਾਰ9 ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਥੇ
ਤਰਬੀਅਤ10 ਖ਼ਲਕ ਕੀ ਕਰਤੇ ਥੇ ਬੜੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸੇ
ਉਸ ਕੇ ਹਰ ਹਾਲ ਮੇਂ ਗ਼ਮ-ਖ਼ਵਾਰ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਥੇ
ਅਬ੍ਰ-ਏ-ਨੈਸਾਂ11 ਕਾ ਖ਼ਵਾਸ12 ਉਨ ਕੀ ਨਸੀਹਤ ਮੇਂ ਥਾ
ਲਬ-ਏ-ਸ਼ੀਰੀਂ13 ਸੇ ਗੁਹਰ-ਬਾਰ14 ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਥੇ
ਵਾਸਿਲ-ਏ-ਮੰਜ਼ਿਲ-ਏ-ਮਕਸੂਦ15 ਨ ਹੋਤੇ ਕਿਊਂ ਕਰ
ਫ਼ਰਸ-ਏ-ਇਸ਼ਕ16 ਪੇ ਅਸਵਾਰ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਥੇ
ਰਾਹ-ਏ-ਹੱਕ ਮੇਂ ਨ ਥੇ ਪਾਬੰਦ ਕਿਸੀ ਮਜ਼ਹਬ ਕੇ
ਤਾਰਿਕ-ਏ-ਸੁਬਹਾ-ਓ-ਜ਼ੁਨਾਰ17 ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਥੇ
ਖ਼ਵਾਬ-ਏ-ਗ਼ਫ਼ਲਤ ਸੇ ਵੋ ਬੇਦਾਰ18 ਕੀਆ ਕਰਤੇ ਥੇ
ਵਾਇਜ਼ੋਂ19 ਮੇਂ ਬੜੇ ਹੋਸ਼ਿਆਰ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਥੇ
ਮਦਹ ਖ਼ਵਾਂ20 ਉਸ ਕਾ ਤੂ ਹੋ ‘ਬਰਕ’ ਬ-ਸਦ21 ਇਜਜ਼-ਓ-ਨਿਆਜ਼22
ਖ਼ਾਕਸਾਰੋਂ ਕੇ ਮਦਦ-ਗਾਰ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਥੇ
(1. ਪਿਆਰ ਦਾ ਨਸ਼ਾ; 2. ਇਬਾਦਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਅਤੇ ਪਰਹੇਜ਼ਗਾਰ ਅਤੇ ਧਰਮੀ; 3. ਹਨੇਰੇ ਅਤੇ ਖ਼ੁਆਰੀ ਦੇ ਰਾਹ; 4. ਵਾਸਤੇ; 5. ਨੂਰ ਦੇ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ; 6. ਸੱਚ ਦੀ ਪੂਜਾ; 7. ਖ਼ਿਆਲ; 8. ਅਨੇਕ ਈਸ਼ਵਰਵਾਦ; 9. ਨਾਖੁਸ਼; 10. ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ, ਸਿਖਲਾਈ; 11. ਬਹਾਰ ਦੀ ਰੁੱਤ ਦਾ ਮੀਂਹ; 12. ਖ਼ਾਸ; 13. ਮਿਠਾਸ ਭਰੇ ਹੋਂਠ; 14. ਮੋਤੀਆਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ; 15. ਮਿੱਥੀ ਹੋਈ ਮੰਜ਼ਿਲ ਨੂੰ ਪਾਉਣ ਵਾਲਾ; 16. ਪਿਆਰ ਦਾ ਘੋੜਾ; 17. ਜਨੇਊ ਅਤੇ ਮਾਲਾ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼; 18. ਜਗਾਉਣਾ; 19. ਉਪਦੇਸ਼ਕ; 20. ਸਿਫ਼ਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ; 21. ਸੌ ਵਾਰੀ; 22. ਤਾਂਘ ਅਤੇ ਚਾਹਤ)
ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ
ਸ਼ਾਤਿਰ ਅਮ੍ਰਤਸਰੀ
ਰਾਜ਼-ਏ-ਕੁਦਰਤ ਕੇ ਖ਼ਬਰ-ਦਾਰ ਗੁਰੂ-ਨਾਨਕ ਥੇ
ਵਾਕਿਫ਼-ਏ-ਆਲਮ-ਏ-ਅਸਰਾਰ1 ਗੁਰੂ-ਨਾਨਕ ਥੇ
ਨਸ਼ਾ-ਏ-ਹੁਸਨ-ਏ-ਹਕੀਕੀ2 ਸੇ ਥੇ ਮਦਹੋਸ਼-ਏ-ਅਜ਼ਲ3
ਬਾਦਾ-ਏ-ਨਾਬ4 ਸੇ ਸਰਸ਼ਾਰ ਗੁਰੂ-ਨਾਨਕ ਥੇ
ਕਿਊਂ ਮਹਿਕ ਉਠਤਾ ਨ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਸੇ ਦਿਮਾਗ਼-ਏ-ਆਲਮ
ਨਿਗਹਤ-ਏ-ਗੁਲਸ਼ਨ-ਏ-ਇਸਰਾਰ5 ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਥੇ
ਜ਼ਿਕਰ-ਏ-ਮਾਅਬੂਦ-ਏ-ਹਕੀਕੀ6 ਮੇਂ ਜ਼ਬਾਨ ਸੇ ‘ਸ਼ਾਤਿਰ’
ਸਾਇਆ-ਏ-ਰਹਿਮਤ-ਏ-ਗ਼ੱਫ਼ਾਰ7 ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਥੇ
(1. ਰਹੱਸ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਤੋਂ ਜਾਣੂ; 2. ਸੱਚੇ ਹੁਸਨ ਦਾ ਖ਼ੁਮਾਰ; 3. ਮੁੱਢ ਤੋਂ ਮਦਮਸਤ; 4. ਖ਼ਾਲਸ ਖ਼ੁਮਾਰੀ; 5. ਰਹੱਸ ਦੇ ਬਾਗ਼ ਦੀ ਮਹਿਕ; 6. ਅਸਲ ਰੱਬ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਨਾ; 7. ਮੁਆਫ਼ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਰੱਬ ਦੀ ਰਹਿਮਤ ਦੀ ਛਾਂ ਹੇਠਾਂ)
ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ
ਸ਼ਾਤਿਰ ਹਕੀਮੀ
ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜਿਸੇ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਵੋ ਇਕ ਮਰਦ-ਏ-ਕਾਮਿਲ1 ਥਾ
ਕਿ ਉਸ ਕੇ ਪਾਸ ਸੀਨੇ ਮੇਂ ਤਕਦ੍ਦੁਸ-ਆਫ਼ਰੀਂ2 ਦਿਲ ਥਾ
ਵੋ ਗੂੰਜਾ ਨਗ਼ਮਾ-ਏ-ਨਾਹੀਦ3 ਬਨ ਕਰ ਆਸਮਾਨੋਂ ਮੇਂ
ਲੀਆ ਜਾਤਾ ਹੈ ਨਾਮ ਉਸ ਕਾ ਮੁਕੱਦਸ4 ਦਾਸਤਾਨੋਂ ਮੇਂ
ਹਕੀਕਤ ਅਪਨੀ ਮਨਵਾਈ ਹਕੀਕਤ-ਆਸ਼ਨਾ5 ਹੋ ਕਰ
ਜੋ ਉਠਾ ਇਬਤਦਾ6 ਹੋ ਕਰ ਤੋ ਬੈਠਾ ਇਨਤਹਾ7 ਹੋ ਕਰ
ਸਬਕ ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਕਾ ਦੇਨੇ ਆਇਆ ਇਬਨ-ਏ-ਆਦਮ8 ਕੋ
ਤਰੱਕੀ ਕੀ ਤਰਫ਼ ਲੇ ਜਾਨੇ ਵਾਲਾ ਅਹਿਲ-ਏ-ਆਲਮ9 ਕੋ
ਜ਼ਮੀਂ ਭੀ ਉਸ ਕਾ ਲੋਹਾ ਮਾਨ ਕਰ ਸੋਨਾ ਉਗਲਤੀ ਥੀ
ਕਿ ਜਿਸ ਕੇ ਦਬਦਬੇ ਸੇ ਚਰਖ10 ਕੀ ਛਾਤੀ ਦਹਿਲਤੀ ਥੀ
ਵੋ ਆਇਆ ਥਾ ਮਿਟਾਨੇ ਕੇ ਲੀਏ ਤਫ਼ਰੀਕ11 ਮਜ਼ਹਬ ਕੀ
ਦਮ-ਏ-ਆਖ਼ਿਰ ਭੀ ਕੀ ਜਿਸ ਨੇ ਇਤਾਅਤ12 ਏਕ ਹੀ ਰਬ ਕੀ
ਵੋ ਇਨਸਾਂ ਜਿਸ ਕੇ ਕਦਮੋਂ ਪਰ ਜ਼ਮਾਨਾ ਸਰ ਝੁਕਾਤਾ ਥਾ
ਤਰੀਕ-ਏ-ਗੁਫ਼ਤਗੂ ਸੇ ਗ਼ੈਰ ਕੋ ਅਪਨਾ ਬਨਾਤਾ ਥਾ
ਵੋ ਰਹਬਿਰ ਜਿਸ ਨੇ ਗੁਮਰਾਹੋਂ ਕੀ ਅਕਸਰ ਪੇਸ਼ਵਾਈ13 ਕੀ
ਭਲਾਈ ਕੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜਿਸ ਨੇ ਭੀ ਉਸ ਸੇ ਬੁਰਾਈ ਕੀ
ਗ੍ਰੰਥੀ ਰਾਗ ਸੁਨ ਕਰ ਆਦਮੀ ਬੇਦਾਰ14 ਹੋਤਾ ਹੈ
ਜ਼ਮਾਨੇ ਕੀ ਨਜ਼ਰ ਮੇਂ ਸਾਹਿਬ-ਏ-ਕਿਰਦਾਰ ਹੋਤਾ ਹੈ
ਫ਼ਲਕ15 ਭੀ ਤਾਲ-ਬੰਦੀ ਕੀ ਜ਼ਮੀਂ ਪਰ ਨਾਜ਼ ਕਰਤਾ ਹੈ
ਕਿ ਉਸ ਕਾ ਤਾਇਰ-ਏ-ਦਿਲ16 ਅਰਸ਼ ਪਰ ਪਰਵਾਜ਼ ਕਰਤਾ ਹੈ
ਗੁਰੂ-ਨਾਨਕ ਕੀ ਕਮ ਸੇ ਕਮ ਇਤਾਅਤ ਹੈ ਕੀਏ ਹੋਤੇ
ਅਸਰ17 ਕੇ ਮੋਤਿਓਂ ਸੇ ਦਾਮਨ-ਏ-ਦਿਲ ਭਰ ਲੀਏ ਹੋਤੇ
(1. ਸੰਪੂਰਨ ਮਨੁੱਖ; 2. ਪਾਕੀਜ਼ਗੀ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ; 3. ਵੀਨਸ (ਹੁਸਨ ਅਤੇ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਦੇਵੀ) ਦੇ ਗੀਤ; 4. ਪਵਿੱਤਰ; 5. ਸੱਚ ਤੋਂ ਜਾਣੂ; 6. ਮੁੱਢ ਤੋਂ; 7. ਅੰਤ ਤੱਕ; 8. ਆਦਮ ਦਾ ਪੁੱਤਰ; 9. ਕੁੱਲ ਦੁਨੀਆ; 10. ਅੰਬਰ; 11. ਵਖਰੇਵਾਂ; 12. ਤਾਬੇਦਾਰੀ; 13. 14. ਅਗਵਾਈ; 15. ਅੰਬਰ; 16. ਦਿਲ ਦਾ ਪੰਛੀ)
ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ
ਨਜ਼ੀਰ ਅਕਬਰਾਬਾਦੀ
ਹੈਂ ਕਹਤੇ ਨਾਨਕ ਸ਼ਾਹ ਜਿਨ੍ਹੇਂ ਵੋ ਪੂਰੇ ਹੈਂ ਆਗਾਹ ਗੁਰੂ
ਵੋ ਕਾਮਿਲ-ਏ-ਰਹਬਿਰ ਜਗ ਮੇਂ ਹੈਂ ਯੂੰ ਰੌਸ਼ਨ ਜੈਸੇ ਮਾਹ1 ਗੁਰੂ
ਮਕਸੂਦ2 ਮੁਰਾਦ ਉਮੀਦ ਸਭੀ ਬਰ ਲਾਤੇ ਹੈਂ ਦਿਲ-ਖ਼ਵਾਹ3 ਗੁਰੂ
ਨਿਤ ਲੁਤਫ਼-ਓ-ਕਰਮ4 ਸੇ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਹਮ ਲੋਗੋਂ ਕਾ ਨਿਰਬਾਹ ਗੁਰੂ
ਇਸ ਬਖ਼ਸ਼ਿਸ਼ ਕੇ ਇਸ ਅਜ਼ਮਤ5 ਕੇ ਹੈਂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਸ਼ਾਹ ਗੁਰੂ
ਸਬ ਸੀਸ ਨਵਾ ਅਰਦਾਸ ਕਰੋ ਔਰ ਹਰ ਦਮ ਬੋਲੋ ਵਾਹ ਗੁਰੂ
ਹਰ ਆਨ6 ਦਿਲੋਂ ਵਿਚ ਯਾਂ7 ਅਪਨੇ ਜੋ ਧਿਆਨ ਗੁਰੂ ਕਾ ਧਰਤੇ ਹੈਂ
ਔਰ ਸੇਵਕ ਹੋ ਕਰ ਉਨ ਕੇ ਹੀ ਹਰ ਸੂਰਤ ਬੀਚ ਕਹਾਤੇ ਹੈਂ
ਗਿਰਦ ਅਪਨੀ ਲੁਤਫ਼-ਓ-ਇਨਾਇਤ8 ਸੇ ਸੁਖ ਚੈਨ ਉਨ੍ਹੇਂ ਦਿਖਲਾਤੇ ਹੈਂ
ਖ਼ੁਸ਼ ਰਖਤੇ ਹੈਂ ਹਰ ਹਾਲ ਉਨ੍ਹੇਂ ਸਬ ਮਨ ਕਾ ਕਾਜ ਬਨਾਤੇ ਹੈਂ
ਇਸ ਬਖ਼ਸ਼ਿਸ਼ ਕੇ ਇਸ ਅਜ਼ਮਤ ਕੇ ਹੈਂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਸ਼ਾਹ ਗੁਰੂ
ਸਬ ਸੀਸ ਨਵਾ ਅਰਦਾਸ ਕਰੋ ਔਰ ਹਰ ਦਮ ਬੋਲੋ ਵਾਹ ਗੁਰੂ
ਦਿਨ ਰਾਤ ਜਿਨ੍ਹੋਂ ਨੇ ਯਾਂ ਦਿਲ ਵਿਚ ਹੈ ਯਾਦ ਗੁਰੂ ਸੇ ਕਾਮ ਲੀਆ
ਸਬ ਮਨ ਕੇ ਮਕਸਦ ਭਰ ਪਾਏ ਖ਼ੁਸ਼-ਵਕਤੀ ਕਾ ਹੰਗਾਮ9 ਲੀਆ
ਦੁਖ ਦਰਦ ਮੇਂ ਅਪਨੇ ਧਿਆਨ ਲਗਾ ਜਿਸ ਵਕਤ ਗੁਰੂ ਕਾ ਨਾਮ ਲਿਆ
ਪਲ ਬੀਚ ਗੁਰੂ ਨੇ ਆਨ ਉਨ੍ਹੇਂ ਖ਼ੁਸ਼-ਹਾਲ ਕੀਆ ਔਰ ਥਾਮ ਲੀਆ
ਇਸ ਬਖ਼ਸ਼ਿਸ਼ ਕੇ ਇਸ ਅਜ਼ਮਤ ਕੇ ਹੈਂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਸ਼ਾਹ ਗੁਰੂ
ਸਬ ਸੀਸ ਨਵਾ ਅਰਦਾਸ ਕਰੋ ਔਰ ਹਰ ਦਮ ਬੋਲੋ ਵਾਹ ਗੁਰੂ
ਅਲਤਾਫ਼10 ਜਿਨ੍ਹੋਂ ਪਰ ਹੈਂ ਉਨ ਕੇ ਸੋ ਖ਼ੂਬੀ ਹਾਸਿਲ ਹੈ ਉਨ ਕੋ
ਹਰ ਆਨ ‘ਨਜ਼ੀਰ’ ਅਬ ਯਾਂ ਤੁਮ ਭੀ ਤੋ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਸ਼ਾਹ ਕਹੋ
ਇਸ ਬਖ਼ਸ਼ਿਸ਼ ਕੇ ਇਸ ਅਜ਼ਮਤ ਕੇ ਹੈਂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਸ਼ਾਹ ਗੁਰੂ
ਸਬ ਸੀਸ ਨਵਾ ਅਰਦਾਸ ਕਰੋ ਔਰ ਹਰ ਦਮ ਬੋਲੋ ਵਾਹ ਗੁਰੂ
(1. ਚੰਨ; 2. ਮਿੱਥੇ ਹੋਏ; 3. ਦਿਲੋਂ ਚਾਹੁਣਾ; 4. ਕਰਮ ਦੀ ਮਿਹਰਬਾਨੀ; 5. ਸ਼ਾਨੋ ਸ਼ੌਕਤ; 6. ਪਲ; 7. ਯਹਾਂ, ਇਥੇ; 8. ਬਖ਼ਸ਼ਿਸ਼; 9. ਮੌਕਾ, ਵਕਤ; 10. ਮਿਹਰਬਾਨੀ)
ਬਾਬਾ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ
ਕੰਵਰ ਮਹੇਂਦਰ ਸਿੰਘ ਬੇਦੀ ਸਹਿਰ
ਏਕ ਜਿਸਮ-ਏ-ਨਾ-ਤਵਾਂ1 ਇਤਨੀ ਦਬਾਓਂ ਕਾ ਹੁਜੂਮ
ਇਕ ਚਰਾਗ਼-ਏ-ਸੁਬਹ2 ਔਰ ਇਤਨੀ ਹਵਾਓਂ ਕਾ ਹੁਜੂਮ
ਮੰਜ਼ਿਲੇਂ ਗੁਮ ਔਰ ਇਤਨੇ ਰਹਿਨੁਮਾਓਂ ਕਾ ਹੁਜੂਮ
ਏਤਿਕਾਦ-ਏ-ਖ਼ਾਮ3 ਔਰ ਇਤਨੇ ਖ਼ੁਦਾਓਂ ਕਾ ਹੁਜੂਮ
ਕਸ਼ਮਕਸ਼ ਮੇਂ ਅਪਨੇ ਹੀ ਮਾਬਦ4 ਸੇ ਕਤਰਾਤਾ ਹੂਆ
ਆਦਮੀ ਫਿਰਤਾ ਥਾ ਦਰ ਦਰ ਠੋਕਰੇਂ ਖਾਤਾ ਹੂਆ
ਹੱਕ ਕੋ ਹੋਤੀ ਥੀ ਹਰ ਇਕ ਮੈਦਾਂ ਮੇਂ ਬਾਤਿਲ ਸੇ ਸ਼ਿਕਸਤ
ਸਰ-ਨਿਗੂੰ5 ਸਰ-ਦਰ-ਗਰੇਬਾਂ6 ਸਰ-ਬਸਰ7 ਥੇ ਜ਼ੇਰਦਸਤ8
ਫ਼ਨ ਥਾ ਇਕ ਮਤਲਬ-ਬਰਾਰੀ9 ਲੋਗ ਥੇ ਮਤਲਬ-ਪਰਸਤ
ਇਸ-ਕਦਰ ਬਿਗੜਾ ਹੂਆ ਥਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਾ ਬੰਦੋਬਸਤ
ਹਾਮੀ-ਏ-ਜ਼ੋਰ-ਓ-ਸਿਤਮ10 ਹਰ ਤਰਹ ਮਾਲਾ-ਮਾਲ ਥਾ
ਜਿਸ ਕੀ ਲਾਠੀ ਥੀ ਉਸੀ ਕੀ ਭੈਂਸ ਥੀ ਯੇ ਹਾਲ ਥਾ
ਕਿਆ ਖ਼ੁਦਾ ਕਾ ਖ਼ੌਫ਼ ਕੈਸਾ ਜਜ਼ਬਾ-ਏ-ਹੁੱਬ-ਏ-ਵਤਨ11
ਬਰਸਰ-ਏ-ਪੈਕਾਰ12 ਥੇ ਆਪਸ ਮੇਂ ਸ਼ੈਖ਼-ਓ-ਬਰਹਮਨ13
ਬਾਗ਼ਬਾਂ ਜੋ ਥੇ ਵੋ ਖ਼ੁਦ ਥੇ ਮਹਵ-ਏ-ਤਖ਼ਰੀਬ-ਏ-ਚਮਨ14
ਅਲ-ਗ਼ਰਜ਼15 ਬਿਗੜੀ ਹੂਈ ਥੀ ਅੰਜੁਮਨ16 ਕੀ ਅੰਜੁਮਨ
ਮਜ਼ਹਬ-ਏ-ਇਨਸਾਨਿਯਤ ਕਾ ਪਾਸਬਾਂ17 ਕੋਈ ਨ ਥਾ
ਕਾਰਵਾਂ ਲਾਖੋਂ ਥੇ ਮੀਰ-ਏ-ਕਾਰਵਾਂ18 ਕੋਈ ਨ ਥਾ
ਰੂਹ-ਏ-ਇਨਸਾਂ ਨੇ ਖ਼ੁਦਾ ਕੇ ਸਾਮਨੇ ਫ਼ਰਿਆਦ ਕੀ
ਜੋ ਜ਼ਮੀਂ ਪਰ ਹੋ ਰਹਾ ਥਾ ਸਬ ਬਿਆਂ ਰੂਦਾਦ19 ਕੀ
ਔਰ ਕਹਾ ਹਦ ਹੋ ਚੁਕੀ ਹੈ ਕੁਫ਼ਰ ਕੀ ਇਲਹਾਦ20 ਕੀ
ਏਕ ਦੁਨੀਆ ਮੁੰਤਜ਼ਿਰ21 ਹੈ ਆਪ ਕੇ ਇਰਸ਼ਾਦ22 ਕੀ
ਤਬ ਯੇ ਫ਼ਰਮਾਇਆ ਖ਼ੁਦਾ ਨੇ ਸਬ ਕੋ ਸਮਝਾਊਂਗਾ ਮੈਂ
ਆਦਮੀ ਕਾ ਰੂਪ ਧਾਰਨ ਕਰ ਕੇ ਖ਼ੁਦ ਆਊਂਗਾ ਮੈਂ
ਇਸ ਤਰਹ ਆਖ਼ਿਰ ਹੁਆ ਦੁਨੀਆ ਮੇਂ ਨਾਨਕ ਕਾ ਜ਼ੁਹੂਰ23
ਫ਼ਰਸ਼-ਏ-ਤਲਵੰਡੀ ਪੇ ਉਤਰਾ ਅਰਸ਼ ਸੇ ਰੱਬ-ਏ-ਗ਼ਫ਼ੂਰ24
ਉਠ ਗਿਆ ਜ਼ੁਲਮਾਤ ਕਾ ਡੇਰਾ ਬੜਾ ਹਰ ਸਮਤ25 ਨੂਰ
ਮਨਬਾ-ਏ-ਅਨਵਾਰ26 ਸੇ ਫੈਲੀਂ ਸ਼ੁਆਏਂ27 ਦੂਰ ਦੂਰ
ਮੇਹਰ-ਏ-ਤਾਬਾਂ28 ਨੇ ਦੋ-ਆਲਮ ਮੇਂ ਉਜਾਲਾ ਕਰ ਦੀਆ
ਆਦਮੀ ਨੇ ਆਦਮੀ ਕਾ ਬੋਲ-ਬਾਲਾ ਕਰ ਦੀਆ
(1. ਕਮਜ਼ੋਰ ਸਰੀਰ; 2. ਸਵੇਰ ਦਾ ਚਿਰਾਗ਼; 3. ਕੱਚਾ ਯਕੀਨ; 4. ਪਿਛਲਾ, ਪਿਛੋਕੜ; 5. ਹਾਰਿਆ ਹੋਇਆ; 6. ਅੰਦਰ ਝਾਕ ਕੇ ਵੇਖਣਾ; 7. ਸਾਰੇ; 8. ਮਜ਼ਲੂਮ, ਕਮਜ਼ੋਰ; 9. ਕੰਮ ਕੱਢਣਾ; 10. ਜ਼ੁਲਮਾਂ ਦਾ ਹਮਾਇਤੀ; 11. ਦੇਸ਼ਭਗਤੀ ਦਾ ਜਜ਼ਬਾ; 12. ਲੜਾਈ ਕਰਨਾ; 13. ਸ਼ੇਖ਼ ਅਤੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ; 14. ਬਾਗ਼ ਨੂੰ ਉਜਾੜਨ ਵਿਚ ਲੀਨ; 15. ਮੁਕਦੀ ਗੱਲ; 16. ਮਹਿਫ਼ਲ; 17. ਪਹਿਰੇਦਾਰ; 18. ਸਿਰਕੱਢ ਕਾਫ਼ਲਾ; 19. ਕਹਾਣੀ; 20. ਧਰਮ ਦੇ ਮਾਰਗ ਤੋਂ ਮੁਨਕਰ ਹੋਣਾ; 21. ਉਡੀਕਵਾਨ; 22. ਹੁਕਮ; 23. ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਣਾ; 24. ਬਖ਼ਸ਼ਣਹਾਰ; 25. ਦਿਸ਼ਾ; 26. ਨੂਰ ਦਾ ਸੋਮਾ; 27. ਕਿਰਨਾਂ; 28. ਚਮਕਦਾ ਹੋਇਆ ਸੂਰਜ)
ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ
ਆਨੰਦ ਨਾਰਾਇਨ ਮੁੱਲਾ
ਕਸਾਫ਼ਤ-ਏ-ਜ਼ਿੰਦਗੀ1 ਕੀ ਜ਼ੁਲਮਤ ਮੇਂ ਸ਼ਮਆ-ਏ-ਹੱਕ2 ਜ਼ੌ-ਫ਼ਿਸ਼ਾਂ3 ਹੋ ਕੈਸੇ
ਜਹਾਂ ਕੀ ਬੁਝਤੀ ਹੂਈ ਨਿਗਾਹੋਂ ਕੋ ਜਗਮਗਾਤਾ ਹੈ ਬਾਮ4-ਏ-ਨਾਨਕ
ਨ ਪਾਕ ਕੋਈ ਨ ਕੋਈ ਨਾਪਾਕ ਕੋਈ ਊਂਚਾ ਨ ਕੋਈ ਨੀਚਾ
ਗੁਰੂ ਕਾ ਯੇ ਮਯ-ਕਦਾ ਹੈ ਇਸ ਜਾ5 ਹਰ ਇਕ ਕੋ ਮਿਲਤਾ ਹੈ ਜਾਮ-ਏ-ਨਾਨਕ
ਯਹਾਂ ਮਿਟੇ ਆ ਕੇ ਤਫ਼ਰਕੇ6 ਸਬ ਰਹੀ ਨ ਆਲੂਦਗੀ7 ਕੋਈ ਭੀ
ਯੇ ਹਰਫ਼-ਏ-ਉਲਫ਼ਤ8, ਯੇ ਤੌਰ-ਏ-ਇਰਫ਼ਾਂ9, ਯੇ ਅਰਸ਼-ਏ-ਇਨਸਾਂ, ਯੇ ਨਾਮ-ਏ-ਨਾਨਕ
(1. ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਅਪਵਿੱਤਰਤਾ; 2. ਸੱਚ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ; 3. ਰੌਸ਼ਨ; 4. ਸਵੇਰਾ; 5. ਜਗ੍ਹਾ; 6. ਅੰਤਰ; 7. ਗੰਦਗੀ, ਅਪਵਿੱਤਰਤਾ; 8. ਪਿਆਰ ਦੇ ਸ਼ਬਦ; 9. ਮਾਰਫ਼ਤ ਦਾ ਢੰਗ)
ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ
ਦਰਸ਼ਨ ਸਿੰਘ
ਤਿਰੇ ਜਮਾਲ ਸੇ ਐ ਆਫ਼ਤਾਬ-ਏ-ਨਨਕਾਨਾ1
ਨਿਖਰ ਨਿਖਰ ਗਿਆ ਹੁਸਨ-ਏ-ਸ਼ਊਰ-ਏ-ਰਿੰਦਾਨਾ2
ਕੁਛ ਐਸੇ ਰੰਗ ਸੇ ਛੇੜਾ ਰਬਾਬ-ਏ-ਮਸਤਾਨਾ
ਕਿ ਝੂਮਨੇ ਲਗਾ ਰੂਹਾਨੀਅਤ ਕਾ ਮਯ-ਖ਼ਾਨਾ
ਤਿਰੀ ਸ਼ਰਾਬ ਸੇ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋ ਗਏ ਮਯ-ਖ਼ਵਾਰ
ਦੁਈ ਮਿਟਾ ਕੇ ਹਮ ਆਗ਼ੋਸ਼ ਹੋ ਗਏ ਮਯ-ਖ਼ਵਾਰ
ਤਿਰਾ ਪਯਾਮ3 ਥਾ ਡੂਬਾ ਹੁਆ ਤਬੱਸੁਮ4 ਮੇਂ
ਭਰੀ ਥੀ ਰੂਹ-ਏ-ਲਤਾਫ਼ਤ5 ਤਿਰੇ ਤਕੱਲੁਮ6 ਮੇਂ
ਨਵਾ-ਏ-ਹੱਕ7 ਕੀ ਕਸ਼ਿਸ਼ ਥੀ ਤਿਰੇ ਤਰਨੁੰਮ ਮੇਂ
ਯਕੀਂ ਕੀ ਸ਼ਮਆ ਜਲਾਈ ਸ਼ਬ-ਏ-ਤਵਹੁੰਮ8 ਮੇਂ
ਦਿਲੋਂ ਕੋ ਹੱਕ ਸੇ ਹਮ-ਆਹੰਗ9 ਕਰ ਦੀਆ ਤੂ ਨੇ
ਗੁਲੋਂ ਕੋ ਗੂੰਧ ਕੇ ਯਕ-ਰੰਗ ਕਰ ਦਿਆ ਤੂ ਨੇ
ਤਿਰੀ ਨਵਾ10 ਨੇ ਦੀਆ ਨੂਰ ਆਦਮੀਅਤ ਕੋ
ਮਿਟਾ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿਆ ਹਿਰਸ-ਓ-ਹਵਾ11 ਕੀ ਜ਼ੁਲਮਤ ਕੋ
ਦਿਲੋਂ ਸੇ ਦੂਰ ਕੀਆ ਸੀਮ-ਓ-ਜ਼ਰ12 ਕੀ ਰਗ਼ਬਤ13 ਕੋ
ਕਿ ਪਾ ਲੀਆ ਥਾ ਤਿਰੇ ਦਿਲ ਨੇ ਹੱਕ ਕੀ ਦੌਲਤ ਕੋ
ਹੁਜੂਮ-ਏ-ਜ਼ੁਲਮਤ-ਏ-ਬਾਤਿਲ14 ਮੇਂ ਹੱਕ-ਪਨਾਹੀ ਕੀ
ਫ਼ਕੀਰ ਹੋ ਕੇ ਭੀ ਦੁਨੀਆ ਮੇਂ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਕੀ
ਤਿਰੀ ਨਿਗਾਹ ਮੇਂ ਕੁਰਆਨ-ਓ-ਦੀਦ ਕਾ ਆਲਮ
ਤਿਰਾ ਖ਼ਿਆਲ ਥਾ ਰਾਜ਼-ਏ-ਹਯਾਤ ਕਾ ਮਹਿਰਮ15
ਹਰ ਏਕ ਗੁਲ ਪੇ ਟਪਕਤੀ ਥੀ ਪਿਆਰ ਕੀ ਸ਼ਬਨਮ
ਕਿ ਬਸ ਗਿਆ ਥਾ ਨਜ਼ਰ ਮੇਂ ਬਹਿਸ਼ਤ ਕਾ ਮੌਸਮ
ਨਫ਼ਸ ਨਫ਼ਸ16 ਮੇਂ ਕਲੀ ਰੰਗ-ਓ-ਬੂ ਕੀ ਢਲਤੀ ਥੀ
ਨਸੀਮ ਥੀ ਕਿ ਫ਼ਰਿਸ਼ਤੋਂ ਕੀ ਸਾਂਸ ਚਲਤੀ ਥੀ
ਤਿਰੀ ਸ਼ਰਾਬ ਸੇ ਬਾਬਾ ਫ਼ਰੀਦ ਥੇ ਸਰਸ਼ਾਰ
ਤਿਰੇ ਖ਼ੁਲੂਸ ਸੇ ਬੇ-ਖ਼ੁਦ ਥੇ ਸੂਫ਼ੀਆਨ-ਏ-ਕਬਿਾਰ17
ਕਹਾਂ ਕਹਾਂ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚੀ ਤਿਰੇ ਕਦਮ ਕੀ ਬਹਾਰ
ਤਿਰੇ ਅਮਲ ਨੇ ਸੰਵਾਰੇ ਜਹਾਨ ਕੇ ਕਿਰਦਾਰ
ਤਿਰੀ ਨਿਗਾਹ ਨੇ ਸਹਬਿਾ-ਏ-ਆਗਹੀ18 ਦੇ ਦੀ
ਬਸ਼ਰ ਕੇ ਹਾਥ ਮੇਂ ਕੰਦੀਲ-ਏ-ਜ਼ਿੰਦਗੀ19 ਦੇ ਦੀ
ਤਿਰੇ ਪਯਾਮ ਸੇ ਐਸੀ ਕੀ ਥੀ ਮਸੀਹਾਈ
ਤਿਰੇ ਸੁਖ਼ਨ ਮੇਂ ਹਬੀਬ-ਏ-ਖ਼ੁਦਾ20 ਕੀ ਰਾਨਾਈ21
ਤਿਰੇ ਕਲਾਮ ਮੇਂ ਗੌਤਮ ਕਾ ਨੂਰ-ਏ-ਦਾਨਾਈ
ਤਿਰੇ ਤਰਾਨੇ ਮੇਂ ਮੁਰਲੀ ਕਾ ਲਹਿਨ-ਏ-ਯਕਤਾਈ22
ਹਰ ਏਕ ਨੂਰ ਨਜ਼ਰ ਆਇਆ ਤੇਰੇ ਪੈਕਰ23 ਮੇਂ
ਤਮਾਮ ਨਿਕਹਤੇਂ24 ਸਿਮਟੀ ਹੈਂ ਇਕ ਗੁਲ-ਏ-ਤਰ25 ਮੇਂ
ਜਹਾਂ ਜਹਾਂ ਭੀ ਗਿਆ ਤੂ ਨੇ ਆਗਹੀ26 ਬਾਂਟੀ
ਅੰਧੇਰੀ ਰਾਤ ਮੇਂ ਚਾਹਤ ਕੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਬਾਂਟੀ
ਅਤਾ ਕੀਆ ਦਿਲ-ਏ-ਬੇਦਾਰ27 ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਾਂਟੀ
ਫ਼ਸਾਦ-ਓ-ਜੰਗ ਕੀ ਦੁਨੀਆ ਮੇਂ ਸ਼ਾਂਤੀ ਬਾਂਟੀ
ਬਹਾਰ ਆਈ ਖਿਲੀ ਪਿਆਰ ਕੀ ਕਲੀ ਹਰ ਸੂ
ਤਿਰੇ ਨਫ਼ਸ ਸੇ ਨਸੀਮ-ਏ-ਸਹਿਰ28 ਚਲੀ ਹਰ ਸੂ
ਰਜ਼ਾ-ਏ-ਹੱਕ ਕੋ ਨਜਾਤ-ਏ-ਬਸ਼ਰ ਕਹਾ ਤੂ ਨੇ
ਤਅਈਨਾਤ29-ਏ-ਖ਼ੁਦੀ ਕੋ ਜ਼ਰਰ30 ਕਹਾ ਤੂ ਨੇ
ਵਫ਼ਾ-ਨਿਗਰ31 ਕੋ ਹਕੀਕਤ-ਨਿਗਰ32 ਕਹਾ ਤੂ ਨੇ
ਜ਼ੁਹੂਰ-ਏ-ਇਸ਼ਕ33 ਕੋ ਸੱਚੀ ਸਹਿਰ ਕਹਾ ਤੂ ਨੇ
ਜਹਾਨ-ਏ-ਇਸ਼ਕ ਮੇਂ ਕੁਛ ਬੇਸ਼-ਓ-ਕਮ ਕਾ ਫ਼ਰਕ ਨ ਥਾ
ਤਿਰੀ ਨਿਗਾਹ ਮੇਂ ਦੈਰ-ਓ-ਹਰਮ34 ਕਾ ਫ਼ਰਕ ਨ ਥਾ
ਬਤਾਇਆ ਤੂ ਨੇ ਕਿ ਇਰਫ਼ਾਂ35 ਸੇ ਆਸ਼ਨਾ ਹੋਨਾ
ਕਭੀ ਨ ਆਸ਼ਿਕ-ਏ-ਦੁਨੀਆ-ਏ-ਬੇ-ਵਫ਼ਾ ਹੋਨਾ
ਬਦੀ ਸੇ ਸ਼ਾਮ-ਓ-ਸਹਿਰ ਜੰਗ-ਆਜ਼ਮਾ ਹੋਨਾ
ਖ਼ੁਦਾ ਸੇ ਦੂਰ ਨ ਐ ਬੰਦਾ-ਏ-ਖ਼ੁਦਾ ਹੋਨਾ
ਨਸ਼ੇ ਮੇਂ ਦੌਲਤ-ਓ-ਜ਼ਰ ਕੇ ਨ ਚੂਰ ਹੋ ਜਾਨਾ
ਕਰੀਬ ਆਏ ਜੋ ਦੁਨੀਆ ਤੋ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਨਾ
ਜੋ ਰੂਹ ਬਨ ਕੇ ਸਮਾ ਜਾਏ ਹਰ ਰਗ-ਓ-ਪੈ ਮੇਂ
ਤੋ ਫਿਰ ਨ ਸ਼ਹਿਦ ਮੇਂ ਲੱਜ਼ਤ ਨ ਸਾਗ਼ਰ-ਏ-ਮਯ ਮੇਂ
ਵਹੀ ਹੈ ਸਾਜ਼ ਕੇ ਪਰਦੇ ਮੇਂ ਲਹਿਨ ਮੇਂ ਲੈਅ ਮੇਂ
ਉਸੀ ਕੀ ਜ਼ਾਤ ਕੀ ਪਰਛਾਈਆਂ ਹਰ ਇਕ ਸ਼ੈਅ ਮੇਂ
ਨ ਮੌਜ ਹੈ ਨ ਸਿਤਾਰੋਂ ਕੀ ਆਬ ਹੈ ਕੋਈ
ਤਜੱਲੀਓਂ36 ਕੇ ਇਧਰ ਆਫ਼ਤਾਬ ਹੈ ਕੋਈ
ਅਬਦ37 ਕਾ ਨੂਰ ਫ਼ਰਾਹਮ38 ਕੀਆ ਸਹਿਰ ਕੇ ਲੀਏ
ਦਿਆ ਪਯਾਮ ਬਹਾਰੋਂ ਕਾ ਦਸ਼ਤ-ਓ-ਦਰ39 ਕੇ ਲੀਏ
ਦੀਏ ਜਲਾ ਦੀਏ ਤਾਰੀਕ ਰਹਗੁਜ਼ਰ ਕੇ ਲੀਏ
ਜਿਆ ਬਸ਼ਰ ਕੇ ਲੀਏ ਜਾਨ ਦੀ ਬਸ਼ਰ ਕੇ ਲੀਏ
ਦੁਆ ਯੇ ਹੈ ਕਿ ਰਹੇ ਇਸ਼ਕ ਹਸ਼ਰ ਤਕ ਤੇਰਾ
ਜ਼ਮੀਂ ਪੇ ਆਮ ਹੋ ਯੇ ਦਰਦ-ਏ-ਮੁਸ਼ਤਰਕ40 ਤੇਰਾ
ਖ਼ੁਦਾ ਕਰੇ ਕਿ ਜ਼ਮਾਨਾ ਸੁਨੇ ਤਿਰੀ ਆਵਾਜ਼
ਹਰ ਇਕ ਜਬੀਂ41 ਕੋ ਮਯੱਸਰ42 ਹੋ ਤੇਰਾ ਅਕਸ-ਏ-ਨਿਆਜ਼43
ਜਹਾਂ ਮੇਂ ਆਮ ਹੋ ਤੇਰੇ ਹੀ ਪਿਆਰ ਕਾ ਅੰਦਾਜ਼
ਖ਼ੁਲੂਸ-ਏ-ਦਿਲ ਸੇ ਹੋ ਪੂਜਾ ਖ਼ੁਲੂਸ-ਏ-ਦਿਲ ਸੇ ਨਮਾਜ਼
ਤਿਰੇ ਪਯਾਮ ਕੀ ਬਰਕਤ ਸੇ ਨੇਕ ਹੋ ਜਾਏਂ
ਯੇ ਇਮਤਿਆਜ਼44 ਮਿਟੇਂ ਲੋਗ ਏਕ ਹੋ ਜਾਏਂ
(1. ਨਨਕਾਣੇ ਦਾ ਸੂਰਜ; 2. ਗ਼ੈਰ ਸ਼ਰਈਆਂ ਦੀ ਅਕਲ ਅਤੇ ਹੁਸਨ 3. ਸੁਨੇਹਾ; 4. ਮੁਸਕਰਾਹਟ; 5. ਪਵਿੱਤਰ ਰੂਹ; 6. ਗੱਲਬਾਤ; 7. ਸੱਚ ਦੀ ਆਵਾਜ਼; 8. ਯਕੀਨ ਦੀ ਰਾਤ; 9. ਇਕ ਸੁਰ; 10. ਪੁਕਾਰ; 11. ਲਾਲਚ ਅਤੇ ਇੱਛਾ; 12. ਚਾਂਦੀ ਅਤੇ ਸੋਨਾ; 13. ਚਾਹਤ; 14. ਝੂਠ ਦੇ ਜ਼ੁਲਮਾਂ ਦੀ ਭੀੜ; 15. ਜਾਣੂ, ਹਮਰਾਜ਼; 16. ਰੂਹ; 17. ਸੂਫ਼ੀ ਬਜ਼ੁਰਗ; 18. ਖ਼ੁਮਾਰੀ ਦੀ ਵਾਕਫ਼ੀਅਤ; 19. ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਰੌਸ਼ਨ ਚਿਰਾਗ਼; 20. ਰੱਬ ਦਾ ਪਿਆਰਾ; 21. ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ; 22. ਅਨੋਖੀ ਮਧੁਰ ਆਵਾਜ਼; 23. ਸੂਰਤ; 24. ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ; 25. ਤਾਜ਼ੇ ਫੁੱਲ; 26. ਗਿਆਨ; 27. ਸੁਚੇਤ; 28. ਸਵੇਰ ਦੀ ਰੁਮਕਦੀ ਪੌਣ; 29. ਮੁਕੱਰਰ; 30. ਨੁਕਸਾਨ; 31. ਵਫ਼ਾ ਵੇਖਣ ਵਾਲਾ; 32. ਸੱਚ ਵੇਖਣ ਵਾਲਾ; 33. ਪਿਆਰ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ; 34. ਮੰਦਿਰ-ਮਸਜਿਦ; 35. ਮਾਰਫ਼ਤ; 36. ਨੂਰ, ਚਮਕ; 37. ਅਨੰਤ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ; 38. ਇਕੱਠਾ ਕਰਨਾ; 39. ਜੰਗਲ; 40. ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਭਾਈਵਾਲ; 41. ਮੱਥਾ; 42. ਨਸੀਬ ਹੋਣਾ; 43. ਬੇਨਤੀ, ਅਰਜ਼, ਤਰਲਾ; 44. ਫ਼ਰਕ)
ਲਿਪੀਅੰਤਰ ਤੇ ਪੇਸ਼ਕਸ਼: ਪਵਨ ਟਿੱਬਾ
(ਰੇਖ਼ਤਾ ਤੋਂ ਧੰਨਵਾਦ ਸਹਿਤ)